جودوی کودوکان از شیوه های مبارزه در دوره فئودالی در ژاپن برای ما به یادگار مانده است و در سال 1882 میلادی توسط دکتر جیگارو کانو بینانگذاری شد. در واقع جودو مدل ارتقا یافته ورزش رزمی و باستانی جوجیتشو میباشد. دکتر کانو(رئیس دانشگاه توکیو) فرمهای باستانی را مورد مطالعه قرار داد و با یکپارچه سازی بهترین تکنیکهای آنها، ورزش جودو را ابداع کرد.
جودو در سال 1964 در بازیهای المپیک پذیرفته شد و هم اکنون میلیونها نفر در سراسر جهان به تمرین این ورزش می پردازند. داشتن تناسب اندام، افزایش اعتماد به نفس، شرکت در مسابقات رسمی و ... از دلایل اصلی پرداختن مردم به جودو می باشند. اما بیشتر مردم فقط بخاطر مفرح بودن جودو آنرا انتخاب می کنند.
...
هنر رزمی جودو که بر خاسته از ژاپن است جزء هنر های رزمی مثل کاراته ، تکواندو و کونگ فو می باشد با این وجود بسیار متفاوت از سایر هنرهای رزمی می باشد چرا که در آن مشت زدن و لگد زدن ممنوع است .
جودو هنری رزمی است که اساسا گلاویز شدن در آن زیاد بوده و هدف آن زمین زدن ، گیر انداختن ، مهار کردن و حتی از کار انداختن بازوان حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . تاکید اصلی جودو روی توانایی به کار بردن نیروی حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . جودو تنها یک مبارزه فیزیکی نمی باشد بلکه یک مبارزه فکری نیز هست بدین گونه که یک جودو کار موفق باید قادر باشد حرکات حریف را از قبل پیش بینی کرده و با عکس العمل خود پاسخ مناسبی به آن بدهد .
مزایای جودو
اولین مزیت جودو ایجاد آمادگی جسمانی فوق العاده در فرد است . از این طریق فرد می تواند هم انعطاف پذیری و هم قدرت بدنی خود را بالا ببرد . تمرین فنون مربوط به جودو باعث می شود بدن قوی تر شده و مقاومت دستگاه های قلبی _ عروقی بیشتر گردد .
هنر آموزان جودو می توانند قدرت تمرکز خود را بالا برده و دارای حافظه قوی شوند . این قابلیت ها نه تنها در تمرین جودو تاثیر دارند بلکه در تحصیل و در شغل افراد نیز تاثیر مثبت دارند . هنر آموزان از طریق تعلیم ذهنی جودو یاد می گیرند چگونه در زیر فشار های زندگی آرامش خود را حفظ کنند . این توانایی در همه چیز از رانندگی گرفته تا امتحان و از کسب درآمد گرفته تا ارتقاء سطح زندگی و غیره تاثیر مثبت دارند .